By Pierre Kosmidis

Φωτογραφίες και video:

© Μαρίνος Γιούργας, παραχωρήθηκαν στο www.ww2wrecks.com και δημοσιεύονται κατόπιν αδείας.

Ο κ. Μαρίνος Γιούργας είναι εκπαιδευτής τεχνικών καταδύσεων και μαζί με συνεργάτες του, εντόπισε στη θαλάσσια περιοχή της Ρόδου ένα γερμανικό μεταγωγικό αεροπλάνο Junkers 52 σε πάρα πολύ καλή κατάσταση, το οποίο χρονολογείται από την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Κάθε φορά που ανακαλύπτεται ένα αεροναυάγιο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στους βυθούς του Αιγαίου, η μνήμη ανατρέχει στα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στους αιθέρες την περίοδο εκείνη και κάθε τέτοια ανακάλυψη, βοηθά στην αναδίφηση του παρελθόντος, αλλά και τη διάχυση της γνώσης.

Η ανακάλυψη του Ju 52 σε σχεδόν άθικτη κατάσταση, αποτελεί από μόνη της ένα εξαιρετικό γεγονός, όπως άλλωστε αποτυπώθηκε σε σχετικό άρθρο του περιοδικού Scuba Diver

Το www.ww2wrecks.com απευθύνθηκε στον κ. Μαρίνο Γιούργα , προκειμένου ο ίδιος να ξετυλίξει το μίτο της ανακάλυψης του αεροναυαγίου και να απευθυνθεί σε ερευνητές διεθνώς, οι οποίοι θα μπορούσαν ενδεχομένως να βοηθήσουν στην ταυτοποίησή του, δίνοντας έτσι στοιχεία στα αναπάντητα ερωτήματα που παραμένουν.

Πως εντοπίσατε το αεροναυάγιο του Ju52;

Το ναυάγιο εντοπίστηκε μετά από πολύμηνες έρευνες που έλαβαν χώρα το 2018.

Χρησιμοποιήθηκαν πληροφορίες από τους ντόπιους και με την ενεργό συμμετοχή της αντιδημάρχου τουρισμού της Ρόδου, κ. Μαρίζας Χατζηλαζάρου, οργανώθηκε μια σειρά αναγνωριστικών καταδύσεων αρκετές εκ των οποίων ήταν αποτυχημένες, καθώς έγιναν σε συνθήκες εξαιρετικά χαμηλής ορατότητας.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η απουσία πιστοποιημένων δυτών για το συγκεκριμένο βάθος στο νησί της Ρόδου δυσκόλεψε το έργο μου καθώς έπρεπε να βασιστώ στο φίλο Alan Whitehead να έρθει από τη Μάλτα για να βουτήξουμε μαζί και να ερευνήσουμε το βυθό της περιοχής το Μάρτιο του 2018.

Επίσης σημαντική ήταν η συμβολή του συνεργάτη Βασίλη Μεντόγιαννη με το side scan sonar του οποίου έγινε δυνατή η ανακάλυψη.

Η τελική εξακρίβωση ότι επρόκειτο για ένα βυθισμένο JU 52 έγινε το Μάιο του 2018 όταν τελικά ποντίστηκε κάμερα στο στόχο που είχαμε εντοπίσει και αποφασίστηκε να οργανωθεί κατάδυση.

Στις αρχές του Ιουλίου του 2018, με τη βοήθεια της αντιδημάρχου, και των καταδυτικών κέντρων Techwise Malta και Waterhoppers Rhodes, προσκάλεσα τον Stuart Philpott του Scuba Diver Magazine να με επισκεφθεί στη Ρόδο για να βουτήξουμε το ναυάγιο και να γράψει ένα άρθρο για το περιοδικό.

Είχα την τύχη να γνωρίσω τον Stuart και να βουτήξω μαζί του την περίοδο που εργαζόμουν στη Μάλτα και καθώς ήταν πιστοποιημένος δύτης για το συγκεκριμένο βάθος αποτελούσε τον ιδανικό dive buddy για εμένα.

Πείτε μας για την κατάδυση στο βάθος των 75 μέτρων και τι αντικρύσατε στο βυθό;

Η κατάδυση ήταν σχεδιασμένη έτσι ώστε να γίνει δυνατή η φωτογράφηση του ναυαγίου και δεν δόθηκε πολύς χρόνος στην εξερεύνηση ή ταυτοποίησή του.

Αφού έγιναν οι σχετικοί έλεγχοι ασφαλείας στην επιφάνεια, τηρήθηκαν οι διαδικασίες αλλαγής αερίου από travel σε bottom gas και ακολουθώντας τη γραμμή κατάδυσης που βρίσκονταν περίπου 20 μέτρα από το στόχο βρεθήκαμε μπροστά σε ένα εκπληκτικό θέαμα.

Το αεροπλάνο είναι σε άριστη κατάσταση, με την εξαίρεση του ενός κινητήρα που δε βρίσκεται στο ρύγχος του και εικάζεται ότι θα αποκολλήθηκε κατά την πρόσκρουση του αεροπλάνου με την επιφάνεια της θάλασσας.

Η άτρακτος του αεροπλάνου ξεκουράζεται στον αμμώδη βυθό με κατεύθυνση ΔΒΔ και όλα τα στοιχεία του είναι στην θέση τους.

Το πυροβόλο στο πίσω μέρος της ατράκτου, η σωστική λέμβος πίσω από ένα βαρέλι εντός της ατράκτου, όλα τα όργανα του και τα στοιχεία του πιλοτηρίου σε εξαιρετική κατάσταση και με τη φυσιολογική επικάλυψη από τους θαλάσσιους οργανισμούς μετά από 75 χρόνια στο βυθό του Αιγαίου.

Μοναδική παραφωνία η κάλυψη του πίσω μέρους της ατράκτου από αλιευτικό εργαλείο τράτας.

Το ρηχό κομμάτι του ναυαγίου είναι το μπροστινό ενώ το ουραίο τμήμα του κάθεται στα 78 μέτρα.

Περίπου 20 μέτρα μετά το ουραίο κομμάτι με κατεύθυνση ανατολική το βάθος μεγαλώνει και πλησιάζει τα 90 μέτρα και είναι το σημείο προς το οποίο εξαφανίστηκε ένας τόνος εξαιρετικού μεγέθους θορυβημένος προφανώς από την παρουσία μας.

Αφού ολοκληρώθηκε η φωτογράφηση του ναυαγίου κολυμπήσαμε προς τη γραμμή κατάδυσης η οποία μας περίμενε για να μας δείξει το δρόμο προς την επιφάνεια.

Στη γραμμή μας περίμεναν οι δύτες ασφαλείας Θωμάς Ζόβας και Goran Michailovics, με έξτρα φιάλες για κάθε ενδεχόμενο.

Μετά από 80 λεπτά κάτω από την επιφάνεια και με αισθήματα ενθουσιασμού και χαράς να μας πλημμυρίζουν ανεβήκαμε στο σκάφος όπου όπως ήταν φυσικό άρχισε ο βομβαρδισμός από ερωτήσεις!

Ποια τα συναισθήματα όταν καταδύεσαι σε ένα ναυάγιο του Β’ Παγκοσμίου, ποιες οι σκέψεις;

Τα συναισθήματα είναι ανάμικτα.

Από τη μία πλευρά υπάρχει η χαρά της ανακάλυψης και της συνειδητοποίησης ότι είσαι ο πρώτος που επισκέπτεται ένα εύρημα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Τα συναισθήματα αυτά πολλαπλασιάζονται επί 100 στην περίπτωση όπου το εύρημα είναι στην εξαιρετική κατάσταση στην οποία βρίσκεται το συγκεκριμένο Junkers 52.

Από την άλλη όμως δε μπορεί να μην καταληφθείς από την απορία για το λόγο για τον οποίο το εν λόγω εύρημα βρέθηκε 75 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Άλλωστε μιλάμε για ένα ατύχημα οπότε η στεναχώρια και ο προβληματισμός ακολουθούν τέτοιες καταδύσεις.

Το παρήγορο είναι ότι καθώς το αεροπλάνο βρέθηκε σε αυτή την κατάσταση λογικά το πλήρωμα είχε χρόνο να το εγκαταλείψει γεγονός που επιβεβαιώνεται από την έλλειψη ευρημάτων που σχετίζονται με ανθρώπινα λείψανα, όπως οστά.

Καταφέρατε να εντοπίσετε κάποιο στοιχείο που θα οδηγούσε στην ταυτοποίησή του;

Όχι, δεν έγινε κάποια σχετική προσπάθεια καθώς η δεύτερη κατάδυση ήταν πιο απαιτητική, λόγω των συνθηκών ορατότητας που επικρατούσαν και ο Stuart ήθελε και άλλες φωτογραφίες για το άρθρο.

Σε τι κατάσταση είναι το ναυάγιο γενικά, τι μπορεί να δει όποιος καταδυθεί εκεί;

Και οι δυο καταδύσεις που έγιναν ήταν εξαιρετικά χορταστικές από άποψη εικόνων και εμπειριών.

Το εύρημα είναι σε εξαιρετική κατάσταση και ο επισκέπτης θα εκτιμήσει ότι έχει μπροστά του ένα Junkers 52 με τη χαρακτηριστική υφή της ατράκτου του, τους 2 από τους 3 κινητήρες, τα πτερύγια, τον εξοπλισμό του και τα στοιχεία του στην θέση τους λες και είναι έτοιμο για μια ακόμα αποστολή.

Μετά από έρευνα που έγινε στο χερσαίο χώρο κοντά στην περιοχή που εντοπίστηκε το αεροπλάνο βρέθηκε ο πύργος ελέγχου και ο διάδρομος προσγείωσης που δεν κατάφερε ποτέ να προσεγγιστεί από τον πιλότο του συγκεκριμένου Junkers 52, πιθανώς λόγω έλλειψης καυσίμων.

ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:

 

AEGEANTEC ON INSTAGRAM

 

AEGEANTEC ON FACEBOOK